Çifte Bahar

Bahar ve baharın yansıması . Yaratıcının bize çifte armağanı olmalı. Yoksa var oluşun anlamını daha güzel nasıl kavrardık. Ümitlerin tükendiği yerde bir kardelenle müjde ve sonrası inzivaya çekilip günlerce teşekkür duasına çıkma eyleminin gerekliliğini hatırlatır.  Yer yüzüne bereket yağmurları sonbaharda yağsa da ilk baharda cömertliğini bize göstermese yeryüzünün yeşerttiği onca canlılığın bedduasına maruz kalır ki hayatlarının gencecik günlerinde veya haftalarında sararmaya başlarlar; otlar,çiçekler, yapraklar , buğday ve nice faydalı nimetler.

    Bahar dedik ki o hem bedenimize hem ruhumuza hem de zihnimize bu kadar yarar sağladığını bildiğimiz halde yaratana karşı borcumuzu türlü zihin oyunlarıyla ödemiyoruz.

  Bahara adanmış nice şiirler vardır hepsinde umut , tazelik , güzellik ve güzel kokular yayılır, duygudan anlayan bedenlere. Güzel görenlere gölgeden çıkar renkler. Güzel bakanlara tüm varlığını huzur için sergiler onca çayırlar. 

Aç pencereyi umut yolcusu

Bahar geldi dolsun içeri

Göz alabildiğine labirentli bilmece

Aradığın bir tomurcukta 

Çiy tanesinin yansıyan camında

Aç şu göz kapakları

Sıcaklık girsin içeri

Dağdan ovaya buket buket bulutlar

Aradığın serin pınarların

Dallarda cıvıldayan kuşların seslerinde

Zamanında yaşanılan her şey güzeldir hele ki değerini yitirmeden yaşandığında. Üzüntü olur sevinç olur herşey anın bilincinde saklı. Ne kadar sevinç naraları atsakta  doğamızın bize armağanı üzüntüleri bir nebze olsun unutturur. 

Bahar sevincimiz, duyarsızlığımızdan değildir elbette ama kaç bahar yaşadık kaç bahar yaşayacaz böyle doyasıca. 

 Yakalamışken böyle zorlu bir yılın tarlasında baharı, yaşamak bizim hakkımız. Yaşayacağız doyasıya zevklerin doruğunda.