Hayat, beyaza bürünmüş , sıra halinde gelinlik giymiş ağaçlarla çevrili yolda can buldu. Yan yana yürüyen iki karakterin yüzlerinde ve bakışlarında sevimli bir utangaçlık vardı. Kesik bakışlar içinde, içleri kıpır kıpır, heyecanları kalplerine vurmuş bir şekilde yürüyorlardı.
Ana karakter yere düşmüş yaprakları farkketi. Gözleriyle işaret etti. Diğer karakter yaprağı aldı. Üstündeki karı temizledi ve ana karaktere uzattı . Saf, temiz kalbe sahip bu karakterler birbirlerine yaprak hediye ettiler.
Ne güzel bir incelik.
Bu olaylar yaşanırken kar yüzü bir güzel okşuyor ve gözleri kör ediyordu. Ellerini siper edip yola devam ettiler.
Ana karakterin gözleri ve gülümsemesi ara ara yan karakterin gözlerine değiyordu.
Ne güzel bir manzara ve ne güzel bir bakış.
...
Bayağı kar yağmış oraya, karakterin bakışı sevgi bakışı...
YanıtlaSilAynen çok yağdı. Teşekkür ederim
SilGüzel bir bakış:)
YanıtlaSilBunlar daha birbirine açılamamış bir çift gibi geldi bana :)
YanıtlaSilYani güzel tahmin ama bu yazının öncesi vardı onu paylaşmadım. Bu beşinci yıl desem :)
SilNormal hayatta pek yaşanılmayan yaşanılsa da farkında olunmayan bunun gibi çok olay var. bunu eşler de yaşayabilir .
Yorumunuz için teşekkür ederim
kar yağarken, hele de lapa lapa yağarken araç kullanmak, beyaz bir tünel içinde havada yüzmek gibi bir şey oluyor.
YanıtlaSilGüzel benzetme .
SilYorumunuz için teşekkür ederim
Merhabalar.
YanıtlaSilVe ne güzel bir kış... Isınmak için ateşe gerek yoktur. Yeter ki, gözler gözlere denk gelsin. Gözlerde oluşan enerji; bırakın o iki insanı, dünyayı ısıtır.
Kaleminize, emeğinize ve yüreğinize sağlıklar dilerim.
Selam ve saygılarımla.
Merhaba
SilGene çok güzel bir yorumda bulunmuşsunuz çok çok teşekkür ederim
sağlık mutluluk huzurla kalın