Tamamı siyaha bürünen tablo

Güneş, çınar ağacının dalları arasında yol alıp penceremden içeriye süzüldü. Odam hiç olmadığı kadar parladı . Yavaş yavaş ısıtmaya başladı etrafı . Kış günün azıcık soğuk günü bugün. Daha kar yağmadı ve sert soğuk rüzgarlar buralara daha gelmedi.Dışarıda çok güzel bir hava varken sokağa çıkma yasağından dolayı sokaklar bomboş.

Pencereden göğe doğru yükselen tam bir asalet ve bilge temsili yaşlı çınar ağacı yapraklarının çoğunu dökmüş bir dalını zamana meydan okuyarak yeşil tutmayı başarmış. Dallarında dikenli misket gibi küçük,yuvarlak tohumları yeni hayatlar meydana getirmek için daha yola koyulmamışlar. 

Pek nadir mutluluğu yakaladığım günler geride kaldı. Etrafımdaki herşey anlam kazanmaya başladı . Estetik duygusundan yoksun değilim ama gün içinde gözümün önünde binlerce örnek geçerken hiç birine dikkat etmedim. Örneğin penceremden bakarken uzaktaki çıplak tepe ve dağlarda hiç ağaç olmamasına rağmen ruhuna sade ve temizliği işlemiş güzel bir tablo görüyorum. Bendeki bu değişiklik bir günde olmuş gibi olsa da dört yılıma mal oldu. Hep karanlık bir dünyada bir umut ışığı çiziyordum. Siyah gölgeler siyah silüet beynime işlemişti. İçim,hayallerim ,şiirlerim  çizimlerim siyaha bürünmüştü. Hep dağların bittiği yerde bir ufuk çizgisi çizerdim kalbime. O kadar renkli o kadar parlaktı ki bu çizgi bir bahar yaşatacak kadar derin ve keskindi. 

O çizgi yavaş yavaş tüm gök yüzünü aydınlatacak kadar büyüdü ve geleceğe ışık tutmak için büyümeye devam ediyor. Kalbime  hemen hemen tamamı siyaha bürünen tablo onunla renkler dünyasına döndü. 

  Mutluyum çünkü sadece düşüncemde, hayalimde olan artık çok yakınımda. Sesini duyuyor onu iliklerime kadar hissediyorum.

  ...

Bunu çok beğendi